Wprowadzenie do tekstu
Łk 11,1-13
Nie zostają podane okoliczności czasu, które łączyłyby się z tekstem poprzednim. Nie widać żadnego powiązania, jakby Łk chciał mówić zupełnie o czymś innym, jakby chciał zmienić temat.
Postawa uczniów jest zgodna z postawą innych, którzy widzą, że ktoś robi coś inaczej proszą, aby nauczył ich tego samego.
Rabbi mógł nauczać modlitwy swoich uczniów – tak formy jak treści.
Modlitwa, której uczy Jezus mieści się w ramach modlitwy Żydów tamtego czasu.
Potem następują dwie przypowieści o modlitwie. Mają być jak gdyby uzupełnieniem słów, które przed chwilą przekazał Jezus.
Przypowieść głodnym, który odwiedza przyjaciela i powoduje, że ten musi prosić swojego przyjaciela jest ilustracją wytrwałości w proszeniu.
Wyjaśniam – drzwi zamknięte, dzieci leżące na matach. Jest ciemną stąd trudno jest wyjść z łóżka, bez budzenia dzieci.
Przypowieść ojcu, który daje chleb zamiast kamienia, rybę zamiast węża, jajko zamiast skorpiona pokazuje, że to co dostanę jest zawsze dobre.
Obietnica Ducha
Ważna w tamtym czasie, bo ludzi sądzili, że Duch jest zabrany
Albo ma Go kilku pobożnych ludzi
Albo jest dla ścisłej grupy
Dalej zobaczcie, że słowo o modlitwie słyszą tylko uczniowie. Stąd warto zwrócić uwagę kto kryje się za zaimkami – nam, nasze, my.
Wprowadzenie historyczne
Nie wiem, dlaczego ktoś porosił Jezusa by był sędzią. Prawo Boże regulowało jak miał wyglądać podział majątku. Najstarszy dostawał podwojoną część dziedzictwa.
Odpowiedź Jezusa musiała zaskoczyć, ponieważ powiedział on słowo, że liczy się bardziej życie niż majątek. Uderzył Jezus tym słowem w bardzo głębokie pragnienia człowieka, który woli mieć niż być.
Postawa bogacza jedz, pij… nawiązuje do postawy filozofa Epikura oraz niektórych Żydów – zob. Iz 22,13-14.
Wielu ludzi zamykało swoje marzenia w doczesnych sprawach
Koh 2,24
Koh 3,12
Koh 5,18-19
Była to postawa samowystarczalności człowieka, który sądził, że posiada wszystko i do niczego już nie potrzebuje Boga. Syr 11,19-19
Grzechem nie jest sposób zdobycia majątku, lecz przywiązanie do niego, zamiast dzielenie się nim.
Łk 12,49-53
- Uczniowie są małą trzódką. Jest ich wielu. Są bezbronni. Kropla w morzu pogaństwa i judaizmu. Na ziemi nie mają znikąd wsparcia.
- To, co ich wyróżnia to obdarowanie. Oni otrzymali Królestwo. Oni znają Pana królestwa. Mają udział w Jego władzy. Królestwo:
- zbawienie,
- panowanie,
- obecność Boga w świecie
- Jeśli tak jest naprawdę uczniowie są wezwani, aby dokonać zmiany priorytetów. To co mają ma być zainwestowane. To co jest materialne, ma być przekute na to, co duchowe. Wtedy to będzie niezniszczalne w przeciwieństwie do bogactw, które mogą być zniszczalne.
- To, w co wkłada człowiek wiele wysiłku przy tym jest jego serce. Uczeń ma sprawdzić, gdzie jest jego serce.
- Życie ucznia jest życiem, które przebiega w cieniu przyjścia. Myśl o powrocie Pana ma być czymś, co wpływa na postawę i styl życia
- Porównania, których używa mają zilustrować postawę czujności. Uczeń musi czuwać. Znaki czujności:
- Biodra przepasane – gotowość do działania natychmiastowa – nie ma czasu się szykowa
- Zapalone pochodnie lampy – trzeba czuwać nie tylko nad tym, by nie zgasły, ale również nad tym, by nie zabrakło oliwy do lamp. Klasyczny obraz gotowości – por. Mt 25,3-10 – przypowieść o Pannach.
- Tych, którzy czuwają spotka nagroda. Pan posłuży im osobiście. Coś czego nie znało starożytne środowisko. Coś co przekraczało wszystkie ówczesne normy.
- Drugie porównanie: Gospodarz, który wie, kiedy przyjdzie złodziej będzie też gotowy, aby go odrzucić (a skoro nie wie musi być stale ostrożny). Stąd wniosek: skoro nie znam godziny powrotu, to muszę być stale gotowym.
- odpowiedź Jezusa wyjaśnia odpowiedzialność chrześcijanina za siebie i za braci. Ci, którzy otrzymali od pana zadanie mają je wykonać niezależnie od tego, kiedy Pan powróci.
- Jezus ostrzega ich przed pokusa zajecia się swoimi sprawami. Ostrzega przed konsumpcją, wykorzystywaniem braci. Mocne słowa mówiące o karze są ostrzeżeniem przed egoizmem uczniów, który może wypływać z faktu, że Pan nie od razu powraca. Przyjście będzie niespodziewane.
- W przychodzącym właścicielu mam widzieć Jezusa. W słudze zarządcy mam widzieć każdego chrześcijanina, który zgodnie z powierzonym mu zakresem wykonuje swoją służbę dla braci.
- Bp wobec ludzi
- Ksiądz wobec parafian
- Rodzic wobec dzieci
- Szef wobec podwładnych.
- Nagroda/kara jest uzależniona od stopnia poznania woli Bożej. Kto ją mocno zna, ten mocno musi wypełnić. Tutaj jest Boga sprawiedliwość.
Przebieg KRĘGU BIBLIJNEGO
Poświęcić na niego trzeba ok. 60 minut.
- Przed spotkaniem wszyscy uczestnicy czytają wyznaczone teksty albo tekst!
- Na początku spotkania – modlitwa do Ducha Świętego o światło łaski /Prowadzący/
Np.:
Boże otwórz nasze serca na Twoje słowa, abyśmy w ciemnościach znaleźli światło, w naszych wątpliwościach pewność płynącą z wiary, w naszym smutku pociechę. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. - Wnioski z realizacji podjętego na poprzednim kręgu postanowienia, (co się udało, w czym tkwiła trudność). (Nie przymuszać do dzielenia się, ale zbyt łatwo nie rezygnować)
- Głośne odczytanie tekstu – wyznacza prowadzący.
- Krótkie wprowadzenie do tekstu (od 10 min. do 20 min.) – kontekst biblijny, historyczny, kulturowy ······- słowo – klucz / myśl, zdanie (Można posiłkować się komentarzem lub innymi pomocami.)
- Modlitwa do Ducha Świętego / SEKWENCJA /
- Indywidualne, ciche czytanie tekstu biblijnego (10 do 15 min.) – medytacja
- Może być pisemna odpowiedź na pytanie:
Co tekst mówi?:
a. O BOGU, – Kim jest, jaki jest, co czyni?
b. O CZŁOWIEKU – jaki jest ?
c. O MNIE – Jak Słowo dotyka mojego życia?
– Jakie uczucia wywołało we mnie Słowo Boże?
– Co jest trudne, wymagające, radykalne w tym Słowie?
– Najważniejsze zdanie, myśl, dla mnie!
– Czegoś nie rozumiem? - Dzielenie się Słowem (odpowiedzi na powyższe pytania) / rozpoczyna prowadzący/
- Zadanie, postanowienie, do którego prowadzi mnie Słowo, na najbliższy tydzień (miesiąc, czas)- ZAPISZ
- Modlitwa powszechna / spontaniczna/ jako odpowiedź na usłyszane Słowo Boże.
- Ojcze nasz.
- Błogosławieństwo i podanie czytania na następny tydzień.
Proponowane komentarze:
Słownik Teologii Biblijnej
Komentarz praktyczny do Nowego Testamentu Pallotinum 1999
Komentarz historyczno kulturowy do NT Vocatio 2000
Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego Verbinum
Żydowski Komentarz do NT Vocatio 2004
Przygotowanie komentarza:
- Wyjaśnienie z jakiej księgi pochodzi fragment(z wprowadzenia do księgi).
- Kilka słów o autorze i okolicznościach powstania księgi.
- W jakim miejscu księgi ten fragment się znajduj?
- Jeżeli są w tekście wyrazy, których nie rozumiem wyjaśniam je sobie, a potem innym
